همه خوابگاه های دانشجویی اعم از خصوصی خودگردان و دولتی ، یک سری قوانین کلی دارند که دانستن و رعایت کردنش بر هر دانشجوی ساکنِ خوابگاه واجب است. ساعتِ ورود و خروج که دانشجو را ملزم می کند صبح ها زودتر از ساعت مشخص شده، بیرون نرود و شب ها دیرتر از ساعتِ مشخص شده، برنگردد. ساعات توزیع غذای سلف که البته برای دانشجویان روزانه خوابگاههای دولتی است و نادیده گرفتنش، موجب پشیمانی و از دست رفتنِ غذا و ژتون و پولِ بی زبان است. ساعات عبور و مرور سرویس های دانشگاه به خوابگاه و برعکس که فرصت خوبی برای صرفه جویی و ذخیره هزینه کرایه است. رعایتِ نظافتِ کلی ساختمان، رعایتِ پوشش تعیین شده در فضای خوابگاه و… یک سری باید و نبایدهای جزئی هم وجود دارد که ساکنانِ هر اتاق، خودشان برای رعایت و انجامش با هم توافق می کنند: مثل مالکیتِ تخت ها و میزها و قفسه ها، برنامه نوبتی نظافت اتاق، شست وشوی ظرف ها، خرید مایحتاجِ روزانه و هفتگی و…
قوانین نانوشته خوابگاه
علاوه بر قوانین نوشته شده و مدون، هر خوابگاه و هر اتاق، قوانین نانوشته ای هم دارد که سینه به سینه منتقل می شود. مثل اینکه سعی کنید توی خوابگاه و به خصوص توی اتاق، برای خودتان دشمن تراشی نکنید و اگر احساس می کنید اختلافتان با یک نفر دارد بالا می گیرد، کوتاه بیایید یا اتاق تان را عوض کنید. به هیچکس اعتمادِ صد در صد نداشته باشید. از هیچکس انتظار بیش از حد هم نداشته باشید. با همه، مودبانه و با محبت برخورد کنید اما قدرتِ نه گفتن داشته باشید. مسائل و رازهای خود را با همه در میان نگذارید و مسائل و رازهای یک اتاق را هم به دیگر اتاق ها منتقل نکنید. هوای وسایل شخصی و باارزشتان را داشته باشید و خلاصه زبل باشید و حواستان جمع باش و هزاران نکته باریک تر از موی دیگه .